soyo suwe soyo nelongso rasane
atiku kangen, kangenku marang kowe
nanging pancen, pancen wes dadi nasibe
durung biso sesandingan, sesandingan karo kowe
arume kembang mekar ing wayah sore
arum ambune iseh biso tak rasakne
nanging nanging nanging arume rambutmu
amung biso tak bayangne mergo kowe ra neng kene
aku lungo monco golek makaryo
nggo sangune urip aku lan kowe
arume kembang mekar ing wayah wengi
dadi tombo kangenku jroning ati
kembangku ayu lilakno lungaku
aku ra bakal lali marang janji seng ketali
neng simpang limo iki seng nyekseni sumpahe ati
janjiku mengko mesti tak tepati
arume kembang mekar ing wayah sore
arum ambune iseh biso tak rasakne
nanging nanging nanging arume rambutmu
amung biso tak bayangne mergo kowe ra neng kene
aku lungo monco golek makaryo
nggo sangune urip aku lan kowe
arume kembang mekar ing wayah wengi
dadi tombo kangenku jroning ati
kembangku ayu lilakno lungaku
aku ra bakal lali marang janji seng ketali
neng simpang limo iki seng nyekseni sumpahe ati
janjiku mengko mesti tak tepati
kembangku ayu lilakno lungaku
aku ra bakal lali marang janji seng ketali
neng simpang limo iki seng nyekseni sumpahe ati
janjiku mengko mesti tak tepati, entenono aku neng simpang limo
